اولین نوع قالب در عرصه صنعت ساختمان است و ساختار آن به صورت یک‌تکه‌ای و باز با ابعاد 52 در 52 سانتی‌متر می‌باشد.
وجود بند در چهار طرف قالب و فاصله بین قالب‌ها را مشخص می‌کند. کاربرد این بندها، کاهش حرکت یوبوت در هنگام بتن‌ریزی می‌شود.
در پایین گوشه‌های قالب، پایه‌هایی از جهت اینکه فاصله موردنیاز را برای لایه اول ایجاد کند، نصب شده‌اند. ارتفاع پایه‌های این نوع قالب از 0 تا 17 سانتی‌متر متغیر است و این اندازه باتوجه‌به ضخامت موردنیاز برای مرحله اول بتن‌ریزی و نوع مدل مورداستفاده، انجام می‌گیرد. این فاصله، باعث محبوس شدن هوا و جلوگیری از ورود بتن به قالب می‌شود.
یکی از مزیت‌های یوبوت تک، وجود پایه‌های موجود در زیر قالب‌های یوبوت است که با ارتفاع‌های متفاوت سبب ایجاد لایه پایین با ضخامت‌های مختلف می‌شود و این کار تعادل یوبوت را به طور کامل برقرار می‌کند.
این نوع یوبوت از سرعت بالای تولید و هزینه تمام شده کمتر برخوردار است و به دلیل اینکه قالب‌ها داخل یکدیگر قرار می‌گیرند، فضای کمتری می‌خواهند و هزینه بار آن نیز کاهش می‌یابد.
اگر بتن‌ریزی به طور مطلوب صورت نگیرد، امکان ورود و نفوذ بتن به داخل قالب‌ها وجود دارد و با این فرض؛ وجود حفره‌های خالی در سقف، زیر سؤال می‌رود.
از عیب این نوع سقف، بتن‌ریزی باید در دولایه انجام شود که ممکن است باعث ایجاد درز سرد افقی در بتن شود. باتوجه‌به شکل قالب‌ها، زیاد بودن زاویه تند به دلیل تمرکز تنش در حدفاصل لایه بتن پایین و تیر ایجاد شده در بین دو یوبوت است.