شیوه‌نامه و توصیه‌های سقف وافل

سقف وافل یکی از سقف‌هایی است که در سال‌های اخیر موردتوجه بسیاری از افراد قرار گرفته و بر اساس شیوه‌نامه‌ها و مقرراتی اجرا می‌شود. طبیعتاً اجرای هر چیزی باید مطابق دستورالعمل مخصوص خود انجام بگیرد تا نتیجه نهایی درست و دقیق باشد. اگر بر اساس همین ضوابط پیش نرفت، در روند اجرا و پایان کار مشکلاتی ایجاد خواهد شد.

در ادامه به توضیح شیوه‌نامه و توصیه‌های فنی و اجرایی سقف وافل می‌پردازیم و نکات لازم و اساسی را بیان می‌کنیم.

شیوه‌نامه و توصیه‌های فنی و اجرایی سقف وافل

یکی از مواردی که باید رعایت شود، قرارگیری دپوی قالب به‌صورت تراز و حداکثر 10 ردیف می‌باشد. نباید نامنظم و غیر تراز باشد و قالب‌های مدولار یک‌طرفه، باید از قسمت سوراخ پیچ روی‌هم قرار گیرند.

دپو جهت انبارکردن فضای سرپوشیده قالب‌ها متناسب با دمای محیط و در حد امکان مانع از بارندگی برف‌وباران بر روی قالب‌ها صورت می‌گیرد.

جهت اتصال قالب‌های مدولار به یکدیگر از پیچ‌ومهره گالوانیزه نمره 6 با طول 3 سانتی‌متر برای اتصال قالب‌های مدولار به همدیگر استفاده کنید. بیش از حد پیچ‌ها را سفت نبندید.

نصف سوراخ‌ها را با پیچ و نصف دیگر را با سیم آرماتوربندی و یا سیم نجاری به هم چفت کنید.

قالب‌های مونتاژ شده باید توسط دو نفر با طول بیش از 30/2 متر حمل گردد. چراکه احتمال آسیب‌دیدن قالب‌ها وجود دارد.

قالب مونتاژ شده بر اساس نقشه و در جهت تیر ریزی بر روی زیرسازی سقف قرار می‌گیرد. در هنگام چیدن قالب‌ها، برای جلوگیری از ماندن در بتن تیر اصلی، لبه قالب‌ها پشت آویز تیرها جایگذاری شود.

پایه چوبی در زیر قالب وافل 5/2 سانتیمتر پایین‌تر از لبه تیرها نصب می‌شود تا از نفوذ بتن به زیر قالب جلوگیری کرد. (تخته نر یا پر پروفیل‌های قوطی فوقانی ه فاصله محور تا محور تیرچه‌ها)

جهت دوام بیشتر قالب و تمیز ماندن سطح آن استفاده از مقدار کمی روغن مخصوص قالب، سبب می‌شود قالب تمیز بماند و دوام بیشتری داشته باشد.

قبل از نصب قالب‌ها برای تنظیم فاصله بین دو قالب و چفت کردن قالب‌ها با یکدیگر در یک محور، ریسمان کشی اجرا شود.

قالب‌ها هنگام جداسازی نباید از ارتفاع زیاد پرت شوند چرا که احتمال آسیب و شکستن آنها وجود دارد.

قطعات رویه قالب‌ها در کنار یکدیگر جذب و چفت شوند و شیره بتن سرازیر نشود. برای هدر رفت و جلوگیری از نشست شیره بتن، در کف تیرچه از کارتن پلاست یا چسب نواری پهن باید بهره برد.

در فصل سرما، برای فضای زیر قالب‌ها از سیستم گرمایشی و برف زدایی استفاده شود تا از یخ‌زدگی جلوگیری کرد.

یک راه افزایش جان تیرچه (بیش از 10 سانتی‌متر) استفاده از پوشش‌هایی مثل کارتن پلاست ضخیم، تخته یا ورق فلزی می‌باشد.

به جدول زمان قالب‌برداری باید توجه کرد و بر اساس دما و روز معین شده، قالب‌ها را جدا کنید.

برای جلوگیری از لغزش و حرکت قالب حین بتن‌ریزی، قالب در این محل اتصال با تیرها با میخ یا سیم آرماتوربندی نگه‌داشته شود.

قانون تیرها و دال‌های با دهانه تا 7 متر: مجاز به برداشتن کل قالب و داربست و زدن پایه‌های اطمینان قانون دهانه‌های بزرگ‌تر از 7 متر: بدون جابه‌جایی پایه‌های اطمینان، امکان برداشت قالب‌ها وجود دارد. باید طوری تنظیم کرد که با ماندن جک‌های اطمینان، بتوان قالب‌ها را جدا کرد.

اگر بخواهید ارتفاع سقف و طول جک را بیشتر کنید، باید از اتصالات مناسب در کمرکش و یا داربست مناسب استفاده کرد.

پایه‌های اطمینان طبقه زیرین حداقل تا یک هفته با فواصل حداکثر 2 متر برای کمک به باربری دالی که سقف فوقانی آن که در حال بتن‌ریزی است؛ باقی بماند.

در محل‌هایی همچون، مثل تیرهای کج که امکان قالب گذاری نیست؛ توصیه می‌شود با تخته قالب‌بندی شود و بر روی آن از بلوک‌های سبک استفاده کرد.

اگر قالب‌بندی سقف به طور دقیق اجرا شود، قالب وافل به‌راحتی از بتن جدا شده و نیاز به فشار بیش از حد ندارد.

هنگام عبور تأسیسات از داخل سقف، باید قبل از بتن‌ریزی سقف، غلاف‌هایی از لوله پلیکا در محل‌های مورد نیاز و با رعایت موارد آیین‌نامه بین قالب‌ها قرار داد.

در صورت قرارگیری جک ها روی دال، باید در زیر جک ها؛ صفحات دایروی شکل یا مربعی به قطر یا طول 10 سانتی‌متر وجود داشته باشد تا از پانچ بتن جلوگیری شود.

جهت جلوگیری از نشست جک در هنگام بتن‌ریزی، از الوارهای چوبی با صفحات نسبتاً ضخیم و بزرگ در زیر جک، مهار نمود.

جهت افزایش کیفیت و سرعت کار، می‌توان در محل تیرچه‌ها از خرپای آماده کارخانه‌ای و جهت میلگرد حرارتی از شبکه‌ها مش با چشمه 25*25 سانتی‌متر از نوع میلگرد نمره 8 استفاده کرد.

ضوابط و قوانین زیرسازی، بتن‌ریزی و قالب‌برداری

·        صاف و بی عیب بودن جک‌ها و مهار شدن در زیر قالب‌ها به شکل کاملاً شاغول

·        تمامی تیرچه‌ها با ویبره مخصوص سقف، ویبره زده شود.

·        جلوگیری از تجمع بیش از حد بتن بر روی سقف

·        در نظر گرفتن حداقل و حداکثری ضخامت دال روی تیرچه به ترتیب 5 و 10

·        استفاده از روان‌کننده در صورت داشتن بتن نمایان یا اکسپوز

·        استفاده از لوله یا پروفیل و یا ابزار مشابه برای اجرای زیرسازی

·        وجود کاور میلگرد از بغل و از کف قالب توسط در موقع قرار دادن میلگرد و تیرچه حرارتی

·        استفاده از دیلم کوچک فلزی جهت جداسازی قالب از بتن

طراحی دال‌ها بر اساس مبحث 9 و 10  مقررات ملی آمده است. در زیر به چند مورد آن می‌پردازیم.

–         ناحیه اتصال تیر به ستون و دال به ستون باید ضوابط بند 9-16-3 را برای انتقال نیروی محوری ستون از طریق سیستم کف برآورده کند.

–         اتصالات دال تیر و دال ستون در بتن‌ریزی های درجا باید مطابق ضوابط فصل 9-16 باشد.

–         اتصالات در دال‌های پیش‌ساخته باید الزامات مربوط به انتقال نیرو مطابق ضوابط فصل 9-17 را تأمین نماید.

دیدگاهتان را بنویسید

Your email address will not be published.